Hallo allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden dat er een blog verscheen hier. In de tussentijd is er alweer van alles gebeurd, zo ben ik bijvoorbeeld onderdeel geworden van het team bij Chronisch & Happy. Iedere dinsdag verschijnt daar een column https://www.chronischenhappy.nl/juni-2021—ive-olution
En ik ben dus alweer 3 maanden geleden geopereerd! De tijd is gevlogen en ik had niet verwacht dat met mijn EDS mijn herstel zo soepel zou verlopen. Natuurlijk waren de problemen met mijn katheter en darmen, maar die ben ik gelukkig alweer bijna vergeten.
De littekens genezen ook verbazingwekkend goed, ik denk dat het gebruiken van nietjes en de juiste litteken crème (Alhydran alleen online verkrijgbaar) heel veel verschil uitmaakt. Ik vind de littekens er al erg goed uit zien, de crème werkt ook nog goed voor mijn borst littekens die ook lichter zijn geworden nog.
Inmiddels heb ik weer gefietst en gezwommen. Dit gaat beide gewoon helemaal goed. Het zwemmen voelt fantastisch, omdat het nu compleet aan voelt. Ik heb zoveel minder genderdysforie! (het gevoel dat je lichaam, of een deel van je lichaam absoluut niet hoort bij jou lichaam, zo erg dat je er verdrietig of kwaad van wordt)
Alles voelt gewoon beter, ik durf naar mezelf in de spiegel te kijken, vind douchen of naar de wc gaan ook veel minder erg.
Het was in het begin bijvoorbeeld wel even puzzelen welke boxers het lekkerste zaten, broeken voorzichtiger aan doen en oppassen met bukken of zware dingen tillen. Ik was voor mijn operatie ook wel bang hoe alles zou gaan, maar door het verzorgen van de wondjes en het masseren van de littekens voelt alles ook steeds natuurlijker en vertrouwder aan. Het is nu inmiddels gek om te bedenken dat ik 22 jaar lang met een ander geslachtsdeel heb geleefd hahaha. Het voelt nu al bijna alsof het nooit anders is geweest.
Tuurlijk weet ik zelf ook dat die nooit hetzelfde zal zijn als een volledig werkende penis van een cis man, maar hier heb ik vrede mee en dit accepteer ik ook! Ik ben ontzettend blij met hoe alles is gegaan en ik ben er zelf heel blij mee! Ik ben nu echt mezelf en voel mezelf compleet nu en dat is waar het om gaat! Ik mis het staand kunnen plassen op dit moment niet. Ik zou dit ook nog over een aantal jaar kunnen laten doen. Voor nu wil ik dit nog niet, door de complicaties en omdat ik dan nog een keer terug moet naar Belgrado. Voorlopig wil ik nog even niet terug, omdat het mentaal gewoon erg pittig is.
Mijn plasbuis zou dan namelijk niet zo flexibel zijn als bij een cis man (iemand geboren met penis), hierdoor kunnen er sneller gaatjes in komen of bijvoorbeeld blokkades. Ik vind het op dit moment niet het risico waard. Daarbij zou ik meer kans op complicaties hebben, omdat er bij mij in de eerste operatie een vernauwing is gevonden. De chirurg kreeg deze vernauwing zelfs niet open met een kinderkatheter, maar heeft een micro buisje hiervoor moeten gebruiken.
Morgen staat ook weer een afspraak voor een nieuw schema bij de sportschool, omdat ik nu na 3 maanden eindelijk mag sporten! Ik wil toch weer gaan proberen, ondanks de vele EDS-blessures en narigheden te gaan fitnessen op mijn tempo, lage gewichten met meer herhalingen, omdat dit mij mentaal goed doet en ik sporten enorm leuk vind. Ik ben eigenlijk best wel sportief, zoals sommige wel weten.
Tot de volgende blog!