Ik zou graag wat willen delen over mijn ervaring met de abdominal (buik) phallo in Belgrado, Servië door dr. Miro Djordjevic.
Ik heb op 16 maart dit jaar (2021), dus ong. 7-8 weken geleden op dit moment mijn abdominal phallo gehad.
Ik heb alles met ze via de mail besproken kreeg telkens vrij snel reactie!
Ik ben op vrijdag 12-03-2021 met mijn zusje (van 18) naar Belgrado gevlogen. Op zaterdag en zondag werden we beide dagen om 8.30 opgehaald door een arts van de kliniek voor onderzoeken op zaterdag en consult met dr. Djordjevic en de anesthesist Korac op zondag!
Op maandag middag 15-3 opgenomen rond 13.30 uur voor mijn operatie de volgende dag. Ik heb toen tot en met zaterdagochtend 20-3 in het ziekenhuis gelegen. Op dag 2 mocht ik uit bed met hulp van verpleegkundigen en op dag 3 zelfstandig. Ik ben toen nog met mijn zusje in het appartement gebleven tot en met vrijdagochtend 26-3.
Ik ben teruggevlogen met katheter, nietjes en hechtingen, deze zijn na 3 weken verwijderd door mijn huisarts.
Ik ben erg tevreden met het resultaat! Alles was heel persoonlijk en alles was volgens mijn wensen. Het herstel is eigen best wel goed en vlot gegaan! Ik had hier en daar kleine wondjes, omdat mijn lichaam de zelf oplosbare hechtingen te snel naar buiten wilde werken. Gelukkig zijn ze op 1 na, die ook al bijna dicht is weer allemaal zelf gesloten. Ik had het geluk dat mijn huisarts alles met mijn in de gaten wilde houden, ik kwam de eerste 4 weken elke week bij hem op controle!
Mentaal was dit allemaal wel heel erg pittig! Je ligt toch in een Buitenlands ziekenhuis en al spraken alle verpleegkundige Engels, alles is toch anders. Ik miste vooral mijn eigen bed, onze hond, mijn ouders en het Nederlandse eten! Het eten ging heel anders en ik ben een slechte eter, dus dat was erg moeilijk… Ik kreeg rond 8.00 al ontbijt dit was meestal thee met 2 droge sneden toast zonder beleg, rond 15.00 uur lauw middageten en rond 20.00 soep in een mok met weer droge toast. Ook dwongen ze mij te eten, wat ik als erg naar ervaarden. Ik reageerde ook heel erg sterk op de antibiotica die ik kreeg via mijn infuus, zo’n 3 keer per dag. Ik had meer last van mijn spijsvertering dan pijn. Nu bleek achteraf in Nederland dat ik daar een bacterie heb opgelopen, maar die heeft mijn lichaam gelukkig zelf kunnen ‘’behandelen’’.
Nog wat meest gestelde vragen haha:
-Hoe zit het met de vergoeding?
Mijn eerste aanvraag is afgewezen, maar na het bezwaar goedgekeurd! Ik moest zelf alles voorschieten.
-Hoe zit het met verblijf?
De kliniek bezit enkele appartementen in Belgrado dicht bij een supermarkt enz. zit. Deze kosten zaten bij de operatie kosten en totalen rekening in.
-Hoe zit het met het vervoer?
Wij zijn opgehaald door een taxichauffeur die samenwerkt met de kliniek vanaf het vliegveld, dit hoefde wij niet te betalen. Als de ritjes met mij erbij waren dan koste het niks. Als mijn zusje op bezoek kwam moest ze dit betalen, maar de taxi is niet duur.
-Hoeveel operaties zijn er nodig?
Dit ligt aan welke operaties je al hebt gehad en dit moet je met hem persoonlijk bespreken
-Kun je plassen uit je phallo?
Nee, ik kan dit niet, maar dat komt ook omdat ik hier niet voor heb gekozen! Dit omdat ik dan nog een keer terug moet over 7-9 maanden en ik mentaal mezelf hier niet fijn bij voel. Daarnaast geeft het verlengen van de plasbuis kans op veel complicaties en kun je de rest van je leven problemen bij het plassen houden, waar ik zelf geen behoefte aan heb. Ik vind het nu goed zoals het is, ik plas nu zittend. Ook is er een vernauwing gevonden tijdens de operatie, wat kansen op complicaties verhoogd. De complicaties zijn vooral gaatjes in de plasbuis of lekkages. Dit komt, omdat de plasbuis die ze bij transmannen maken vast ligt en niet zo flexibel meebeweegt als bij een biologisch geboren man. Ook moet er een aansluiting worden gemaakt van de oude op de nieuwe plasbuis die niet altijd netjes hersteld, het is namelijk lastig om goed lichaamsmateriaal te vinden wat de zuurgraad van urine goed kan verdragen en dus geschikt is voor een plasbuis.
-Kun je zelf de lengte kiezen?
Ja dit kan ik overleg, maar het moet wel realistisch zijn en mogelijk zijn. Het was trouwens best wel gek om met een chirurg over de lengte van je piemel te praten hahaha.
-Waar zitten nu dan je littekens?
Die zitten ter hoogte van de schaamheuvel, onder de rand van mijn boxer, dus deze zijn niet zichtbaar aan de buitenkant voor andere. Dit vind ik zelf ontzettend prettig!
-Hoe zit het met gevoel?
Ik voel het meeste inmiddels, vooral aanraking, warmte en kou
-Kun je zelf een erectie krijgen?
Nee, dit kan helaas niet! Dit komt omdat ik geen zwellichamen heb en biologische mannen deze wel hebben. Ze zijn aan het kijken naar transplantatie mogelijkheden, maar dit kan nog jaren duren. Ook heb je wel erectieprotheses, maar deze moeten om de zoveel jaren worden vervangen en brengen extra complicaties met zich mee! Gelukkig zijn er ook nog andere hulpmiddeltjes, dus voorlopig ga ik niet voor een erectie prothese, dit kan ook pas 1 jaar na de operatie worden gedaan.
-Hoe zit zo’n phallo/jouw resultaat er dan uit?
Ik ga zelf niet mijn resultaten online delen! Dit deel ik alleen met mensen die ik vertrouw en die ik al ken. Wel staan er foto’s op de website van de kliniek, let op deze zijn 18+ en zeer bloederig! Je moet hier dus wel tegen kunnen… Ook zijn dit vooral phallo’s die hij vanuit de rug heeft gemaakt, het resultaat vind ik niet vergelijkbaar met dat van mezelf.
https://genitalsurgerybelgrade.com/phalloplasty-neophallus-female-to-male-surgery-transgender/
Heb je nog andere vragen? Op mijn website staan de links naar mijn Facebook en Instagram, ook kun je een email sturen!