In deze blog wil ik graag wat schrijven over hoe het is om genderdysforie te hebben en wat het is. Ook zal ik het combineren met het opstarten van de hormonen.
Genderdysforie in het kort uitgelegd:
’Personen met genderdysforie voelen dat hun geboortegeslacht niet past bij het geslacht dat zij ervaren en (willen) uiten’’
Voor mij zelf betekent het dat ik mezelf absoluut niet thuis voelde in het lijf waar ik in zat. Ik had het lijf van een meisje en kwam in de vrouwelijke pubertijd, maar ik voelde mij echt niet thuis in mijn lijf. Ik vond het werkelijk verschrikkelijk dat mijn borsten begonnen met groeien en ik ongesteld werd. Mijn lichaam veranderde de kant op die ik helemaal niet op wilde gaan! Ik merkte toen dat mijn lichaam echt niet bij mij hoorde. Ik wilde die borsten en baarmoeder helemaal niet. Ik hoorde een platte borstkast en penis te hebben!
Op 4 juni 2015 kreeg ik via de endocrinoloog (hormoonarts) van het genderteam mijn eerste puberteitsremmers. Ik kreeg deze toch nog, al was ik bijna 17. De medicatie kreeg ik iedere 4 weken om mijn puberteit te stoppen, het was een nare, pijnlijke injectie in mijn bovenbeen. Ze moesten vloeistof met poeder mengen en dit in mijn bovenbeen spuiten. Ik kreeg hier vaak blauwe plekken en bulten van op mijn bovenbeen. Deze medicatie heet decapeptyl en wordt soms ook gebruikt bij ivf-trajecten. Inmiddels is er gelukkig geloof ik ook medicatie voor transgender kinderen die 12 weken in het lichaam blijft, dit heet Pamorelin en is ook een injectie.
Hoe het daarna is gelopen weet ik niet meer precies, omdat dit alweer lang geleden is en het niet standaard is gegaan bij mij. Ik kreeg een paar maanden later mannelijke hormonen in de vorm van een gel naast de remmers. Pas vanaf 16 jaar wordt er begonnen met mannelijke of vrouwelijke hormonen, transkinderen krijgen dus niet al jonger hormonen. Soms wordt er ook opgestart met een kleine hoeveelheid van Sustanon, de hormonen die je zelf eens in de 2-3 weken injecteert of de huisarts assistente. Bij mij werd er gekozen om te beginnen met 50 mg testosteron gel. In het verleden waren dit zakjes, nu is het een pompje.
De gel sloeg bij mij niet goed aan, het is een combinatie van een soort alcohol gel waarin de testosteron is opgelost en het wordt door je huid heen opgenomen. Mijn lichaam nam de gel alleen niet goed op en ik kreeg rode vlekken op de plekken waar ik smeerde. De rode vlekken op mijn boven armen heb ik helaas nog steeds, maar ze vallen minder op door mijn tattoos.
Ik vond het op een moment erg moeilijk om dagelijks te blijven smeren, omdat ik er dagelijks aan herinnerd werd en ik vond het lastig dit ’s ochtends te doen voor school of ’s avonds voor het slapen. Toen ik in januari 2017 in het Vumc kwam bij een controle bij de hormoonarts hebben mijn moeder en ik besloten dat ik over zou gaan op Nebido injecties die om de 12 tot 14 weken worden gegeven in de bilspier door de huisarts assistente. Dit vond ik meteen veel prettiger en de injecties zijn even vervelend, maar niet mega pijnlijk. Ik heb heel lang de injecties om de 10 weken gehad, maar sinds een paar maanden krijg ik ze om de 12 weken. Inmiddels kom ik ieder jaar op controle bij een hormoonarts in Rijstate Arnhem. Ik vind Nebido erg fijn, ik krijg nu maar 4 keer per jaar een injectie en heb er helemaal geen last of bijwerkingen van. Ik heb op 21 januari 2021 dus 4 jaar Nebido.
Ik merkte helemaal geen veranderingen door de gel, pas bij de Nebido. Ik kreeg bijvoorbeeld meer lichaamshaar, vooral op mijn benen en armen, mijn stem werd een stuk lager, mijn haargrens ging naar achteren en mijn haar werd dunner, ik werd breder en gespierder en toen ik 2 jaar Nebido had begon mijn haardgroei.
Ik wil graag deze blog afsluiten met een van de meest gestelde vragen.
- Hoe lang moet je de hormonen blijven gebruiken?
Ik moet de hormonen de rest van mijn leven blijven gebruiken, omdat ik van mezelf geen mannelijke hormonen aanmaak. Ook heb ik helemaal geen vrouwelijke hormoon aanmaak, omdat mijn baarmoeder is verwijdert. Misschien ontdekt de wetenschap ooit een manier waardoor ik wel testosteron aanmaak van mezelf.
In de volgende blog over mijn transitie ga ik verder vertellen over de operaties die ik heb ondergaan en mijn recente operatie plannen. Mocht je nog vragen hebben, laat gerust een reactie achter!